- Ogłoszenie upadłości może być równoznaczne z umorzeniem, w przypadku osób o niskich dochodach.
- W niektórych przypadkach sąd wyznacza plan spłaty, tzn. określa kwotę która jest co miesiąc odprowadzana na poczet zaspokojenia wierzycieli.
- Wyznaczenie planu spłaty jest uzależnione od sytuacji życiowej dłużnika, rodzaju i wysokości dochodu, a także sytuacji mieszkaniowej .
Elementem postępowania upadłościowego, następującym po likwidacji majątku konsumenta (jeśli taki istnieje) jest ustalenie przez sąd planu spłaty. Obejmuje on część zobowiązań niespłaconych w wyniku likwidacji majątku dłużnika.
Sąd ustala jaka część dochodów konsumenta przeznaczana będzie na spłatę tych wierzytelności i w jakim okresie konsument będzie dokonywał spłat zgodnie z planem spłaty. Ustalając plan spłaty wierzycieli, sąd bierze pod uwagę wysokość dochodów konsumenta, konieczność zwracając uwagę na koszty utrzymania wraz z osob pozostającymi na jego utrzymaniu, w tym ich potrzeby mieszkaniowe, wysokość niezaspokojonych wierzytelności i realność ich zaspokojenia w przyszłości. W postanowieniu o ustaleniu planu spłaty wierzycieli sąd określa, w jakim zakresie i w jakim czasie, nie dłuższym niż 7 lat, konsument jest obowiązany spłacać zobowiązania wynikające z listy wierzytelności i jaka część zobowiązań upadłego zostanie umorzona po wykonaniu planu spłaty. Plan spłaty jest więc ustaleniem przez sąd warunków i okresu próby, w którym badana jest uczciwość i rzetelność płatnicza konsumenta. Jeżeli konsument będzie wykonywał swoje zobowiązania w sposób rzetelny – po tym okresie sąd oficjalnie uznaje konsumenta za oddłużonego.
Alternatywą dla planu spłaty jest możliwość złożenia przez konsumenta propozycji układowych. Propozycje układowe to autorska propozycja konsumenta, w której może przedstawić warunki likwidacji i restrukturyzacji majątku i wierzytelności. W propozycjach układowych może znaleźć się np. propozycja:
- rozłożenia wierzytelności na raty na dłuższy okres
- zachowania części majątku
- odroczenia płatności danej wierzytelności.
Należy pamiętać, że zawarcie przez konsumenta z wierzycielami układu musi być uprawdopodobnione. Oznacza to, że propozycje układowe przede wszystkim muszę być realne do spełnienia w kontekście zarobków klienta i jego możliwości. Sąd zażąda zapewnień, że konsument będzie w stanie wywiązać się z porozumień z wierzycielami. Przyjęcie propozycji wymaga zwołania zgromadzenia wierzycieli, na którym wierzyciele będą głosować za przyjęciem lub odrzuceniem propozycji konsumenta. Układ zostanie zawarty, jeżeli wypowie się za nim większość uprawnionych do głosowania wierzycieli, mających łącznie co najmniej dwie trzecie ogólnej sumy wierzytelności uprawniających do głosowania. Oznacza to, że konsument, jak i syndyk powinni przed głosowaniem zatroszczyć się o zapoznanie wierzycieli z propozycjami układowymi i w ramach negocjacji nakłonić odpowiednią większość do przyjęcia układu.
W warunkach układu, konsument i wierzyciele określą także warunki oddłużenia – umorzenia wierzytelności.